HINIS'IN KIZAKLARI...

Geçmiş zaman olur ki buruk hüzünleri anımsatır.

Çileyi kendine eş edinmiş,helal kazancın mutluluğunu hiç bir şeye değişmemiş, bir çift atın koşulduğu kızakla kar kış demeden çileyi taşıyordu onlar...

Fırtınada,,karda, boranda umut oluyorlardı  birilerine. Bekleyenlerine kavuşturuyorlardı  onları.Kışın çetin koşullarında erzak taşıyorlardı kilerlere.

Acı taşıyorlardı..

Sevinç taşıyorlardı  durmadan...

Kah bir düğünde gelini ,kah bir tabutta ölüyü taşıyorlardı

Buz tutmuştu sakalları.

Soğuk çatmıştı kaşlarını.

Başkalarına umut kendilerine zulüm olmuşlardı.

Kendilerini bekleyenlere ufku seyrettirmişlerdi..Öyle ya,"Ya başına bir şey geldiyse "kaygısı ile...

Kilisedereli Ali Dayı,Şakir Dadaş,Mehmet ve Mahfuz ERCENGİZ,Selim Dayı,Gıyas emi,Ahmet  dayı,(Buldi)  Baki amca (ÇÖĞENDER),Mehmet dayı(BAĞ) ve daha ismini anımsayamadığım bir çok kişi..

Kimi zaman Zernak'tan kömür getirirlerdi.Kimi zaman yem taşırlardı .

Kimi zaman araçların gitmediği yerlere yolcu taşırlardı.

Kimi zaman inşaatlara kum,çimento taşır iken,

Kimi zaman yakacak odun taşırlardı.

Kimi zaman kışlık erzak, kimi zaman hastahaneye yetiştirmek için hasta taşırlardı.

Onlar çetin kış koşullarının can kurtaranlarıydı.

Onlar ekmeklerini karda kışta fırtına da tipide pişirmişlerdi.

Şakir dayının (Güler) Dor atı,

Mehmet Ercengiz'in Al atı,

Mahfuz ERCENGİZ'in Yağız atı

Mustafa (Alagöz) dayının Kır Atı

Selim (Eroğlu) dayının Şahino'su...

Yıllar yılı Hınıs'ın çetin kış koşullarında kızaklara koşulmuştu.

Dedim ya umut olmuşlardı Hınıs'ın kızakları.

Şimdilerde ne o eski kış koşulları kaldı ,nede Hınıs'ın kızakları.

Kaybolan onca değerlerimiz kültürümüz var ki..

Teknolojiye yenik düşen onca helal kazancımız var ki..

Soğuğu sert insanı mertti o dönemlerin.

Kimse kimsenin ekmeğiyle oynamazdı.

Helal kazanmak için yaptığı işten utanmazdı..Süslü elbesilerin içerisinde haram yemektense, kat kat giyindiği gociklerin içerisinde helal kazancı kovalarlardı.

Adamlar adamdı vesselam..

Vefat edenlere rahmetle....