GAZZEDE ÖLÜM SESİZLİĞİ

GAZZE'DE ÖLÜM SESİZLİĞİ
 
Gazze’de ölü sayısı 600’ü aştı diyordu haber bültenlerinde. Dramın sadece sayısal boyutu konuşuluyor artık.  Ardından Gazze sokaklarını gösteriyordu haberler. Elektrikler kesilmiş, sokaklar bom boş,  havada karabulutlar, yıkılmış binalar, kırılmış camlar, hurda olmuş arabalar, virane bir kent. Yerde kan izleri, Dayanılır gibi değil!
 
Gazze yalnızdı! Gazze kimsesizdi! Gazze sahipsizdi! Gazze çaresizdi!...
 
Kim bilir kaç dakika, kaç saat sonra yine birileri ölecekti!
Kim bilir yine kaç kişinin çığlık sesleri yükselecek, o bom boş sokaklarda; yine kaç anne feryat edecek !
Kim bilir yine kaç baba isyan edecek, kaç kişinin ocağına kor ateş düşecek bu gece!
Kim bilir kaç çocuk yetim kalacak, kim bilir kaç kişi yılarca o küçük bedenlerinde bu savaşın acı izlerini taşıyacak!
Kim bilir birazdan kaç kişi yavrusuna kalkan olacak!
Kim bilir kaç anne, çocuğuna siper olup koşup karanlığa gömülecek bu gece!
 
 
Haber spikeri, ciğerlerinin ta derinliklerinden kesik kesik nefes alıyordu ve yüzü bir insanın felçten sonraki yüzü gibiydi!... Bir ara dirseğini masaya, başını da eline dayadı. Belli ki oda bir anne idi. O an, 5-6 yaşlarında olan çocukların körpe bedenlerini gösteriyordu haber bültenleri Buna hangi yürek dayanır! Bu insanlık dışı manzara karşısında hangi anne baba göz yaşlarına hakim olabilir, hangi vicdansız seyirci kalabilir? O an oğluma sarıldım, hıçkırarak ağlamak istedim! O’nun varlığıyla o acıları yüreğimde daha şiddetli yaşadım…
 
O an televizyonda korkunç bir çığlık yükseldi. Zifiri karanlık içinde koşuşan çocuklar, kadınlar, yaşlılar… hepsi çok çaresizdi. Allah’ım,  bu ne çığlık, bu ne göz yaşı, bu ne öfke, bu ne vahşet ? O an kalbim duracak gibi oldu! Acıyla, dehşetle doğruldum!
 
Kim bilir belki yarın birileri çocuğunun doğum gününü kutlayacak, sevdiği kıza sevdiğini söyleyecek, çocuğunun sevdiği o bisikleti alacaktı, kim bilir yarın  yıllardır hayal etiği işi kuracaktı,kim bilir  yarın birileri yıllardır gitmek istediği yere gidecekti,kim bilir yarın o çok sevdiği hayallerine kavuşacaktı.
 
 Ama o yarınlar hiç gelmedi ve  gelmeyecek!